عوامل ایجادکننده ی کچلی ناخن در افراد مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰

زمینه و هدف: کچلی ناخن یک بیماری شایع با انتشار جهانی است. این بیماری بیشتر در بالغین دیده می شود و سیستم ایمنی بیمار نقش مهمی در ایجاد آن دارد. در میان عوامل درماتوفیتی، ترایکوفیتون روبروم و ت. اینتردیجیتال از شایع ترین عوامل ایجادکننده ی این بیماری هستند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی عوامل ایجادکننده ی کچلی ناخن در مراجعان به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان رازی تهران بود. روش اجرا: در این مطالعه ی مقطعی، 700 نمونه ناخن دیسترفی شده از طریق انجام آزمایش مستقیم و کشت مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمایش مستقیم نمونه ها با هیدروکسید پتاسیم 20% بررسی شدند. هم چنین، نمونه ها روی محیط سابورو دکستروز آگارحاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (scc) کشت داده شدند. برای شناسایی انواع درماتوفیت ها از آزمایش های تکمیلی استفاده شد. برای نمایش فراوانی و فراوانی نسبی درماتوفیت ها در گروه های مختلف از جدول و برای تحلیل آماری داده ها از آزمون های مربع کای و دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: در این بررسی، در 53 مورد از 700 نمونه ناخن مشکوک به کچلی ناخن (6/7%)، درماتوفیت جدا شد که 38 مورد آن مربوط به مردان بود. شایع ترین شکل بالینی در این مطالعه، شکل زیر ناخنی انتهایی (dso) distal subungual onychomycosis (2/79%) بود. شایع ترین درماتوفیت جداشده، ت. اینتردیجیتال با 6/39% و پس از آن، ت. روبروم با 7/37% بود. از 53 درماتوفیت جداشده 47 مورد مربوط به ناخن های پا، 4 مورد مربوط به ناخن های دست و 2 مورد مشترکاً مربوط به ناخن های دست و پا بود. نوزده نفر از بیماران مبتلا به کچلی ناخن، به بیماری های زمینه ای نیز مبتلا بودند که بیش ترین بیماری زمینه ای مشاهده شده در این بررسی، بیماری قلبی ـ عروقی (3/26%) بود. نتیجه گیری: کچلی ناخن یک بیماری با انتشار جهانی است، بنابراین شناخت میکروارگانیسم های ایجادکننده و عوامل مستعدکننده ی این بیماری برای اداره ی بهتر بیماران لازم است.